Advertise on podcast: Kultur

Déi kulturell Highlights vun der Woch: Vill Theaterpremièren an d'Ouverture vum LuxFilmFest suerge fir eng intensiv Kulturwoch.

Hunneg-Strëpp, dat ass eng aachtkäppeg lëtzebuergesch Brass Band mat e bëssen engem anere Profil. Amplaz just ze coveren, verschaffen si d’Melodien aus der moderner Popmusek an hiren eegene Versiounen, mat vill Häerzblutt, fir Är Féiss un d’Wibbelen ze kréien. Si sinn all vu Klengbetten a spillen do schonn zanter éiweg zesummen am Duerfveräin. Vun Hip-Hop iwwer funky Rock a Pop bis trashy Hits aus den Nonzeger ass alles mat dobäi. Am Kulturmagasinn sinn zwee Membere vun Hunneg-Strëpp mat dobäi, den Tom Karier an de Max Lucas, fir iwwer hire ganz frëndlechen a frëndschaftleche Mini-Festival Hunneg-Strëpp and Friends den 1. Mäerz an der Kulturfabrik ze schwätzen. Wëllkomm am Studio!

Eng Oper-Erfarung vun där anerer Zort erwaart eis mat dem sechste Projet vun der Volleksbün, "Opera GO", wou et op eng Schatzjuegd geet. Am Laf vun där Juegd sollen d’Zuschauer mat Hëllef vun Augmented Reality net no Pokemonen, mee no verschollenen Opere sichen - all dat fir eng Zort séier Geschicht duerch d’Oper an hir Villfalt mat de Mëttele vu moderner Technologie ze gestalten. Bei eis am Studio ass d’Metteuse en Scène Anne Simon, déi fir d’Konzept vun dësem e bëssen anere Projet verantwortlech ass.

Den Nationalmusée um Fëschmaart huet eng nei Ausstellung ronderëm ee vun de bedeitendste Lëtzebuerger Moler op d’Bee gestallt. An der Expo “Dem Kutter seng Gesiichter” kritt de Visiteur eng Sélectioun vum Joseph Kutter senge Portraite presentéiert, an ee Volet bezitt sech och op d’Restauréierung vum Kënschtler senge Wierker. De Joé Birchen wollt vun der Cheffin vun der Restauratioun Muriel Prieur wëssen, op wat een beim erhalen vun den Tableaue vum Kutter genee oppasse muss.

10 Joer nom Erfolleg vun "Timbuktu" kéiert de mauretanesche Réalisateur Abderrahmane Sissako mat "Black Tea" zeréck – an erlaabt et Red Lion, ee Joer nom ÄMOUR-FOU-Film iwwert d’Schrëftstellerin Ingeborg Bachmann direkt nees eng Lëtzebuerger Koproduktioun an de Wettbewerb vun der Berlinale ze schécken. Am Zentrum vum Film steet d’Aya, eng Fra, déi virun enger arrangéierter Hochzäit op der Côte d’Ivoire flücht an sech eng nei Existenz am Chocolate-City-Véirel am chinesesche Guangzhou opbaut, wou si sech an en Téihändler verléift. De Jeff Schinker war op der Berlinale an huet sech do mam Red-Lion-Produzent Vincent Quénault ënnerhalen – iwwert den alldeegleche Produzentechaos um Festival, de ganz besonnesche Lien, dee Red Lion via de verstuerwenen Pol Cruchten mam Abderrahmane Sissako verbënnt – an iwwert ee Film, deen iwwer Léift a Frëndschaft am Exil geet, awer och ee postkoloniaalt Afrika weist, dat Europa de Réck dréint.

Gëschter war am groussen Theater d’Compagnie vum Manuel Liñan war do zu Gaascht - ee spueneschen Dänzer a Choreograph, deen eng ganz interessant Familljegeschicht huet. Sai Papp war neemlech Torero, an e bessen enttäuscht, dass sai Jong léiwer gedanzt huet wéi a séng Fousstapfen ze trieden. Vum Flamenco-Kritikerpräis bis zum nationalen Danzpräis krut de Liñan genuch Auszeechnunge, fir an dësem Sträit Recht ze behalen.

Den Nationalmusée um Fëschmaart huet eng nei Ausstellung ronderëm ee vun de bedeitendste Lëtzebuerger Moler op d’Bee gestallt. An der Expo “Dem Kutter seng Gesiichter” kritt de Visiteur eng Selektioun vum Joseph Kutter senge Portraite presentéiert, an ee Volet bezitt sech och op d’Restauréierung vum Kënschtler senge Wierker. De Joé Birchen wollt vun der Cheffin vun der Restauratioun Muriel Prieur wëssen, op wat ee beim erhale vun den Tableaue vum Kutter genee oppasse muss.

“Reflections” heescht déi nei Plack vu Leen, déi den 1 Mäerz erauskënnt an poch deen Owend um Floor vun der Rockhal presentéiert gëtt. Et ass fir d’éischte Kéier dass d’Band ronderëm de Sänger a Songwriter Jimmy Leen eng Plack a voller Längt erausbréngt. Eng lescht Single virum groussen Dag kënnt muer, fir dorop opmierksam ze maachen.

Nieft dem Abderrahmane Sissako sengem Wetttbewerbs-Bäitrag „Black Tea“ huet et nach eng weider Lëtzebuerger Koproduktioun op d‘Berlinale gepackt: No dem Erfolleg vun der mat engem Filmpräis ausgezeechenter Serie „Fox and Hare“ huet den Diddelenger Produktiounsstudio Doghouse Films zesumme mat de Produktiounsfirmen Submarine a Walking the Dog „Fox and Hare Save the Forest“, een ökologesche Film iwwert Frëndschaft an ee solispistesche Biber, an de Jugendwettbewerb vun der Berlinale geschéckt. De Jeff Schinker war op der 74. Berlinale – an huet sech mat de Produzenten David Mouraire an Emmanuelle Vincent ënnerhalen.

Fir seng 50 Joer huet den Théâtre du Centaure, ee vun de klengste Lëtzebuerger Theateren, dee fir seng eklektesch a qualitativ héichwäerteg Programméierung bekannt ass, ee ganz besonnescht Programm-Highlight : Eng Molière-Quadrilogie, déi een entweder zweemol als Binôme oder eemol als komplette Marathon erliewe kann. D’ Metteuse en scène Myriam Muller huet déi véier Stécker op zwee Owender kondenséiert : Eemol kräizt sech "L’école des femmes" mam "Dom Juan", eng aner Kéier sinn et "Le Misanthrope" an den "Tartuffe". Mir hunn d’Centaure-Intendantin Myriam Muller an den Emre Sevindik, deen d’Création sonore fir déi 4 Stécker gemaach huet, zesumme mam Jeff Schinker bei eis am Studio.

An enger neier Kuerzserie rezenséiert de Jeff Schinker all Woch ee vun de Favoritte vun der franséischer Rentrée littéraire vum Januar – a verréit eis, op den Hype gerechtfäerdegt ass. Am drëtte Bäitrag beschwätzt hien La langue des choses cachées vun der Cécile Coulon.